رویش دندان دائمی پشت دندان شیری

دقت کنید که مراحل رشد دندان‌های شیری و دائمی به صورت زیر می باشد:

این دندان‌ها سطحی صاف دارند، در حالی که دندان‌های دائمی دارای دندانه‌های برجسته‌ای هستند که به آنها کمک می‌کند از لثه عبور کنند. دندان‌های دائمی که به آنها دندان‌های ثانویه یا بالغ نیز گفته می‌شود، از زمان تولد در حال رشد هستند و در زیر لثه وجود دارند. آنها به تدریج بالا می‌آیند و در زمان مناسب از لثه خارج می‌شوند.

به طور معمول، دندان‌های شیری بین چهار تا شش سالگی شروع به لق شدن می‌کنند. هر کودک دارای 20 دندان شیری است، اما با رویش دندان‌های دائمی و دندان عقل در دوران نوجوانی، این تعداد به 32 دندان افزایش می‌یابد.

ترتیب معمولی از دست دادن دندان‌ها قابل پیش‌بینی است. معمولاً کودک ابتدا دندان‌های میانی پایینی که به آنها دندان‌های ثنایای مرکزی پایین گفته می‌شود را از دست می‌دهد. سپس دندان‌های میانی بالا که به دندان‌های ثنایای مرکزی بالایی معروفند، می‌افتند. بعد از آن، به ترتیب دندان‌های ثنایای جانبی، دندان نیش، آسیاب اول (پرمولر) و سپس آسیاب دوم از دست می‌روند.

دندان آسیاب سوم یا دندان‌های عقل در حدود 17 تا 21 سالگی رشد می‌کنند. این دندان‌ها دندان شیری ندارند که بیفتند، اما در فک وجود دارند و تا این سن رویش نمی‌کنند.