آیا بیماران دیابتی میتوانند ایمپلنت دندان انجام دهند؟

اگر شما نیز از بیماری دیابت رنج می‌برید، حتما شنیده‌اید که ایمپلنت برای افراد دیابتی عملی بسیار مخاطره‌انگیز است. اما به نظر شما دلیل این موضوع چیست؟

همانطور که می‌دانید بین گلوکز خون و بهبود زخم در بدن روابطی وجود دارد. در حقیقت افزایش دائمی گلوکز خون، باعث کاهش عملکرد گلبول­‌های سفید که در سیستم ایمنی نقش بسیار مهمی دارند، می‌شود. بنابراین وقتی گلبول‌های سفید قادر به انجام وظایف خود به درستی، نباشند، زخم‌ها مانند زخم ناشی از جراحی کاشت ایمپلنت در بدن فرد بسته نشده و باکتری‌ها توانایی ورود به بدن را خواهند داشت.
علاوه بر این موضوع دیابتی که درمان و کنترلی روی آن انجام نگرفته باشد، می‌تواند بر روی گردش خون تاثیر گذاشته و باعث کاهش سرعت حرکت و جریان خون شود. با توجه به این امر، خونرسانی و رساندن مواد مغذی به ناحیه دچار زخم کم شده و در نتیجه زخم مورد نظر دیر تر بهبود خواهد یافت و به دنبال آن جراحات ناشی از ایمپلنت برای افراد دیابتی با سرعت بسیار کمتری فرایند بهبودی را طی خواهد کرد. مورد دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد نوروپاتی دیابتی در این افراد است. این اختلال به طور قابل توجهی می‌تواند بر روی روند بهبودی زخم‌های ناشی از ایمپلنت تاثیر بگذارد. در حقیقت قند خون درمان نشده گاهی می‌تواند به اعصاب فرد آسیب‌هایی وارد کند و باعث بروز بیحسی در ناحیه آسیب دیده شود. اگر فرد آسیب را احساس نکند به طور حتم آن را برطرف نخواهد کرد و این موضوع باعث بدتر شدن زخم خواهد شد. کاهش سرعت بهبود و کاهش احساس در ناحیه مورد نظر به طور چشمگیری احتمال خطر عفونت ایمپلنت را بالا می‌برد. علاوه بر مواردی که ذکر شد، دیابت می‌تواند از طریق کاهش تولید هورمون رشد، کاهش قدرت سد پوستی، کاهش تولید پروتئین کلاژن، کاهش ترمیم و تولید عروق خونی جدید و غیره بر روی بهبود زخم ناشی از ایمپلنت تأثیر بگذارد